ผมยังไม่อยากตายจริงๆนะ ทำไมผมต้องทิ้งชีวิตอมตะเพื่อความรักบ้าบอนั้นด้วยล่ะ ผมจะอยู่ไปจนกว่าจะมีไฟลต์บินไปดวงจันทร์เพื่อดินเนอร์หรูๆ ในสภาวะไร้น้ำหนักดีกว่าจะต้องมาเสียสละชีวิตเพื่ออะไรแบบนี้ แต่การอมตะมันก็เหนื่อยๆจริงๆแหละนะ ผมอยู่มาตั้งแต่ยุคที่ยังพึ่งเทียน ตัดฝืนจนมาเปลี่ยนผันเข้าสู่ยุคอุสาหกรรมแรงงาน ยุคไอน้ำ เป็นทหารมาตั้งแต่อิตเลอร์ยังไม่เกิด ผ่านชีวิตมาหลายร้อยปี เพื่อ เพื่ออยุ่ต่อไป และบรรดาเพื่อนหลายคนของผมที่ตายไปเนี่ยมันก้เพราะยอมเสียชีวิตอมตะเพื่อความรักบ้าบอทั้งนั้น ผมจะไม่มีวันยอมให้พรข้อนี้หายไปเพราะไอ่าคำว่ารักเด็ดขาด แต่ว่าตอนนี้ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าจะทำได้ไหมแล้ว ก็เพราะไอ่เด็กหน้าเหวี่ยงทุกอย่างบนโลกนี้คนนั้น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น